متن جوابیه
اخیرا شاهد هجمه برنامه ریزی شده و هدایت شده‌ای بر علیه گیاهان تراریخته در کشور هستیم. از یک طرف فردی که خود را منتصب به انجمن غیر علمی ارگانیک ایران میداند، از طرف دیکر یکی از مشاوران سازمان محیط زیست و از طرف دیگر فردی که خود را خیرخواه زیست فناوری میداند به این مبارزه و اقدام همگانی بر علیه منافع ملی همت گماشتهاند. انتشار اهداف نامشروع و پشت پرده این تهاجم در این مختصر نمی‌گنجد و انجمن بیوتکنولوژی ایران حق پیگرد حقوقی و قانونی اظهارات کذب و خلاف قانون نامبردگان را بر خود محفوظ می دارد.
همه ما خوب میدانیم که استکبار جهانی هزینههای هنگفتی برای به زانو درآوردن نظام مقدس جمهوری اسلامی صرف کرده و میکند. این هزینهها را به طرق مختلف و در موارد به ظاهر خیر خواهانه به مبلغین خود در کشور روانه میکند. اینکه امریکا در اقدامات خود بسیار هوشمند و پیچیده عمل میکند بر نخبگان و اندیشمدان پوشیده نیست. در بسیاری از موارد فرد منتقد در لباس یک خیر خواه و مصلح ظاهر میشود ولی این گونه افراد به مصداق آیات قرآن که در خصوص منافقین بیان میکند در زندگی خود تفاوت زیادی در رفتار و گفتار هستند. این گونه افراد معمولا در کارنامه خدمتی خود برای سربلندی نظام مانند یک کاغذ سفید و تازه هستند ولی در گفتار به مانند هفتاد من کاغذ هستند و همه صفحات پر از مطلب.
در هجمه اخیر اگر به گفتار و تاکتیک این افراد دقت شود کاملا رفتارهای کلیشهای و مشخص و مورد آشنای خبرگان مشاهده میشود. این افراد ناگهان در لباس متخصص همه فن حریف درآمده و ناگهان متخصص سرطان، گیاهان تراریخته، سم و ...میشوند و با غصب عناوین پرطمطراقی نظیر پروفسور (!) همه دانشمندان و دلسوزان و خدمت گذاران با سابقه نظام را احمق و ناآگاه جلوه میدهند. از هر حربهای نیز استفاده میکنند. اگر لازم شد موضوع را چنان زیبا یا زشت نشان میدهند که خواننده جرئت زیر سئوال بردن آنرا پیدا نمیکند. اگر شد از اظهارات کاذب وحشت آوری همچون انتقال صفات رذیله خوک در پی خوردن یک غذای مهندسی ژنتیک شده هم استفاده میکنند. ناگفته پیداست که در هیچ مرحله‌ای ار تولید گیاهان تراریخته از خوک و فرارده‌های خوکی استفاده نمی‌شود و اگر هم استفاده می‌شد چنین چیزی امکان پذیر نبود وگرنه همه ما باید یا تغذیه از گوشت گاو یا مرغ یا ماهی به شکل و شمایل و یا صفات آن درمیآمدیم!. البته این نوع فناوری هراسی در بسیاری از افراد ناآگاه تاثیر دارد. همین روش با الفاظی کاذب و هراس آمور مانند سرطان‌زا بودن، عقیم کنندگی، سلاح بیولوژیک و ... دنبال میشوند. در یکی از سایتهای داخلی چنین عناوینی به راحتی به چشم می خورد.
به راستی اگر این گونه افراد دلسوز واقعی بودند چرا از طریق مراجع قانونی این موضوع را پی گیری نمیکنند. شورای ملی ایمنی زیستی تنها و مهمترین مرجع قانونی برای این موضوع است. چرا از این مرجع کمک نمیگیرند؟ وزارت جهاد کشاورزی دیگر مرجع قانونی در این رابطه است چرا مدارک و مستندات خود را به این وزارت ارائه نمیدهند؟ چرا وزیر محترم جهاد کشاورزی با سربلندی از تولید محصولات تراریخته دفاع و از پنبه تراریخته تولید داخل رونمایی میکند؟ سازمان غذا و داروی وزرات بهداشت مسئول تایید غذای سالم در کشور است، چرا سراغ این سازمان نمیروند؟ واقعیت این است که آنها همه تلاش های خود را به کار برده اند و حتی در صدد حذف فیزیکی تولید کنندگان محصولات تراریخته هم بر آمده اما در سایه هدایت داهیانه مقام معظم رهبری و امنیت حاصل از خون شهدا ناکام مانده‌اند. اگر مصرف تراریخته بد بوده است که چرا سالها برعلیه واردات آن دم برنیاورده اند و امروز که ۲-۱ محصول پس از سالها تلاش علمی در آستانه تجاری سازی قرار گرفته اند، آیا هدف این همه هیاهو آیا جز لطمه بر کسب توان ملی برای خوداتکایی در کشاورزی کشور است که خودمان آگاهانه بدانیم چه محصولی را چه نوع اصلاحی را داشته است و یا به الزام سفره نیاز مردم را به محصول وارداتی بسپاریم؟ در حالی که اگر تولید داشته باشیم از ابتدای کشت تا فرآوری آن وتا سر سفره میتوانیم پایش کنیم.
به راستی یک خدمت گذار واقعی کشور و دلسوز نظام باید اینگونه به وحشت افرینی، دروغگویی و فناوری هراسی پناه ببرد؟ آیا این گونه افراد متوجه صدمه زدن به ساختارهای نظام هستند. آیا با این اقدامات خود به مردم اینگونه القاء نمیکنند که مسئولین خواب هستند و یک سری دانشمند خائن در حال تخریب کشور هستند و مسئولین غافل؟ آیا این افراد در این اقدام خود حیثیت و اعتبار شورای عالی ایمنی زیستی، سازمان غذا و دارو، وزارت جهاد کشاورزی و ... را به زیر سئوال نمیبرند؟ آیا این گونه اقدامات حتی اگر به قصد خیر هم باشد، در راستای منافع ملی و یا منویات رهبر معظم نظام است؟
پیشرفت‌های زیست فناوری کشور موجب حیرت و ترس دشمنان نظام شده است. در یکی از این رشته‌ها (که به علت غفلت بدخواهان) رشد خوبی در کشور داشته است و کشور توانسته است داروهای زیست فناوری و یا تراریخته خود را به کشورهای اروپایی و غیر اروپایی صادر کند و یا انتقال فناوری بدهد. در همین حال این افراد به ظاهر خیر خواه سریع متوجه این پیشرفت شده و تمامی تلاش خود را بکار بردهاند و میبرند تا در یکی دیگر از رشتههای بسیار مهم و سرنوشت ساز و حیاتی یعنی تامین غذای کافی، سالم، عاری از سموم خطرناک، خودکفا کننده کشور، پیش برنده و یا تامین کنند بقاء دیگر صنایع مانند مرغداری و ... رشد نداشته باشیم و وابسته به خارج باقی بمانیم.
هم اکنون کشور با خشکسالی، فرسایش فزاینده خاک، شور شدن آبهای زیر زمینی، هجوم آفتهای وارداتی و ... مواجه است. در شرایط حاضر کشور غذای حدود ۳۴ میلیون نفر را تولید میکند و بقیه از خارج وارد می شود. اگر کشور بخواهد فقط از طریق کشت ارگانیک (که در جای خود بسیار هم مورد قبول و حمایت است) غذای مردم را تولید کند، آنگاه فقط قادر خواهیم بود تا ۱۱ تا ۱۲ میلیون نفر را سیر کنیم و بقیه نیاز غذایی خود را باید از خارج وارد کنیم. آیا این دوستداران دروغین کشور این را میدانند؟ این را هم میدانند که یا باید مردم را در قحطی و گرسنگی نگه داریم و یا واردات داشته باشیم؟ اگر واردات کنیم، که باید داشته باشیم آنوقت باید محصولات تراریخته (مانند ذرت و سویا و کلزا) وارد کنیم. پس واردات آری ولی تولید داخل ممنوع!. فکر بکری کرده‌اند این دوستان و یا صحنه گردانندگان اصلی.
دوستان متخصص مدارک و ادله های محکمه پسند برای هر مورد از سوالات این گونه افراد دارند و بارها ارائه دادهاند و می‌توانند به هر مرجع قانونی ارائه دهند. به همین دلیل هم هست که این افراد هرگز در مجامع علمی دیده نشده‌اند و فقط مایلند در جلساتی که متکلم وحده هستند و یا در رسانه‌ها و بدون ارائه مستندات علمی با عوام سخن بگویند و آنها را به تردید وادار کنند. البته ما میدانیم این مدعیان دروغین و خیر خواهان قلابی قصد قانع شدن ندارند زیرا هدف چیز دیگری است و در مطلب مورد اعتراض این موضوع به وضوح دیده میشود.
تولید گیاهات تراریخته غذایی (دارای کیفیت برتر تغذیه‌ای، مقاوم به آفات؛ متحمل به خشکی، مقاوم به آفت کشها، متحمل به شوری، تولید کننده داروهای زیست فناورانه و ...) به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران و تئوری‌پردازان جهانی از آن به عنوان ابزار سریع توسعه و پیشرفت در قرن بیست و یکم یاد میشود. ریاست محترم جمهور جناب آقای روحانی در پیامی به هشتمین همایش ملی بیوتکنولوژی و چهارمین همایش ملی ایمنی‌زیستی و مهندسی ژنتیک، استفاده از محصولات تراریخته را نه تنها یک ضرورت بلکه انتخابی هوشمندانه و آگاهانه برای حل معضلات غذایی و بهداشتی ومحیط زیستی کشور محسوب کرده و غفلت در دستیابی به آن و استفاده از این فناوری را به یقین موجب کاهش اقتقدار در زمان حال و شماتت ما توسط نسل آینده عنوان فرمودند.
- در خاتمه و در پاسخ به مطالب کذب منتشره در مورد سلامت مردم، به اطلاع مردم عزیزمان می‌رسانیم که مراکز علمی معتبر و دانشگاه‌های متعدد و مستقل و نیز نهادهای نظارتی بین المللی متعددی از جمله سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواروبار جهانی به این نتیجه رسیده‌اند که محصولات تراریخته برای مصرف انسان و محیط زیست ایمن هستند [۳-۱]. مطالعات زیادی این محصولات را از نظر سلامت مورد بررسی قرار دادهاند که یکی از جالب توجه‌ترین آنها گزارش اتحادیه اروپاست. این گزارش محصول مشارکت ۵۰۰ گروه تحقیقاتی مستقل در ۱۳۰پژوهش در طی ۲۵سال با هزینه
۳۰۰ میلیون یورو است. این مطالعه در نهایت نتیجه گرفته است که محصولات تراریخته مانند فرآورده‌های کشاورزی سنتی سالم هستند. نکته قابل توجه اینکه گزارش کمیسیون اروپا در مورد غذاهای حاصل از مهندسی ژنتیک بر پایه پژوهش‌های مستقل از شرکتهای فنآوری زیستی انجام شده است [۴]. در اروپا برای جامعه علمی کاملاً روشن است که غذاهای حاصل از محصولات تراریخته بیخطر هستند. مشاور علمی کمسیون اروپا گفته است: «مصرف غذاهای تراریخته بیشتر از مصرف غذاهایی که به شیوه مرسوم تولید میشوند خطر ندارد [۵]» یا به عبارت دیگر از آنها سالمترند. بررسی و جمع‌بندی ۱۷۸۳ مقاله علمی معتبر که به بررسی اثرات غذاهای GM بر سلامت انسان و محیط زیست در فاصله سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۲ پرداخته بودند نیز به وضوح نشان داد که به طور خلاصه، غذاهای اصلاح شده ژنتیکی از گسترده‌ترین موضوعاتی است که تاکنون مورد بررسی و مطالعه قرارگرفته‌اند و تاکنون هیچ مدرک معتبری وجود ندارد که تهدید GMO ها رابرمحیط زیست وسلامت نشان دهد. نتیجه نهایی این مقاله که در مجله Critical Reviews in Biotechnology به چاپ رسیده است دلیل بی اعتمادی مدعیان و مخالفان تراریخته‌ها را در دروغ های روانشناسی، سیاسی و بحث‌های کاذب نهفته دانسته است. این نتیجه‌گیری مبنی بر سلامت محصولات تراریخته برآیندی از تحقیقات مختلف و مستقل انجام شده در دنیا در ارتباط با محصولات تراریخته در دهه گذشته بوده و از یافته‌های مرتبط با تحقیقات مهندسی ژنتیک که به صورت مقالات عمومی، مقالاتی مرتبط با اثرات زیست‌محیطی و مقالاتی در زمینه ایمنی مصرف و قابلیت ردیابی آنها تحقیق و نگاشته شده‌اند، حاصل شده است [۷]. انجمن پزشکی انگلستان، متنی با عنوان بررسی جامع اطلاعات مربوط به غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی منتشر کرده است. در این متن آمده است که :«غذاهای تولید شده از محصولات اصلاح‌شده ژنتیکی توسط صدها میلیون نفر در سرتاسر دنیا به مدت ۱۵ سال مصرف شده‌اند و هیچ گزارش یا شکایتی از بیماری وجود ندارد (این در حالی است که بیشتر مصرفکنندگان این محصولات ساکن کشورهایی مانند آمریکا بوده‌اند که مردم آنها بیشتر اهل شکایت هستند)» [۸]. دیوان عالی فرانسه نیز اعلام کرد دولت هیچ مدرک معتبری در مورد آسیب محصولات تراریخته به انسان یا محیط زیست ندارد [۹].
در خصوص ادعای افزایش سه برابری سم در محصولات تراریخته، بدون اشاره به هر نوع مستندی (یا حد اقل نام مجله علمی) باید گفت بر اساس مقاله‌ای علمیکه در سال ۲۰۱۴ درمجله PLoS ONE منتشر شد، در آن به بررسی اثرات زراعی واقتصادی محصولات اصلاح شده ژنتیکی پرداخته است. در این مقاله با بررسی ۱۴۷ مقاله علمی معتبر اثبات میکند که فنآوری محصولات حاصل از مهندسی ژنتیک و تراریخته‌ها استفاده از آفت‌کش‌های شیمیایی را ۳۷ درصد کاهش داده است. همچنینمیزان محصول ۲۲ درصد افزایش داشته و افزایش سود کشاورزان ۶۸ درصد بوده است.
- این مطالعه که شواهدی قوی از مزایای محصول تراریخته برای کشاورزان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را نشان می‌دهد اظهار امیدواری کرده است که انتشار این نتایج، افزایش اعتماد عمومی به این فنآوری را در پی داشته است [۶].
سیروس زینلی
استاد تمام انستیتو پاستور در رشته ژنتیک پزشکی و رئیس انجمن علمی بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران
رئیس شبکه پزشکی مولکولی کشور
۱. DeFrancesco L (۲۰۱۳) How safe does transgenic food need to be? Nature Biotechnology ۳۱: ۷۹۴–۸۰۲.
۲. European Academies Science Advisory Council (۲۰۱۳) Planting the Future: Opportunities and Challenges for Using Crop Genetic Improvement Technologies for Sustainable Agriculture (EASAC, Halle, Germany).
۳. European Commission (۲۰۱۰) A Decade of EU-Funded GMO Research ۲۰۰۱-۲۰۱۰. European Commission, Brussels.
۴. http://www.isaaa.org/kc/cropbiotechupdate/article/default.asp?ID=۷۰۸۲
۵. http://www.euractiv.com/innovation-enterprise/commission-science-supremo-endor-news-۵۱۴۰۷۲
۶. Klumper W, Qaim M (۲۰۱۴) A Meta-Analysis of the Impacts of Genetically Modified Crops. PLOS One, ۹ (۱۱) e۱۱۱۶۲۹.
۷. Nicolia A, Manzo A, Veronesi F, Rosellini D (۲۰۱۳) An overview of the last ۱۰ years of genetically engineered crop safety research. Critical Reviews in Biotechnology. ۱۵۴۹-۷۸۰۱. DOI: ۱۰.۳۱۰۹/۰۷۳۸۸۵۵۱.۲۰۱۳.۸۲۳۵۹۵.
۸. Key S, Ma J, Drake P (۲۰۰۸) Genetically modified plants and human health. J R Soc Med ۲۰۰۸: ۱۰۱: ۲۹۰–۲۹۸. DOI ۱۰.۱۲۵۸/jrsm.۲۰۰۸.۰۷۰۳۷۲
۹. http://www.reuters.com/article/us-france-gmo-idUSTRE۷AR۱۹H۲۰۱۱۱۱۲۸
۱۰. Blancke S, Breusegem F.V., Jaeger G.D. Braeckman J. Montagu M.V (۲۰۱۵) Fatal attraction: the intuitive appeal of GMO opposition. Trends in Plant Science. ۲۰ (۴), ۴۱۴-۴۱۸.